Selecteer een pagina

 

Onlangs bezochten we de tentoonstelling ‘Bloedtest’ in het Dr Guislain museum te Gent.

 

Als je als blinde of slechtziende het Guislain museum wil bezoeken, kan je begeleiding krijgen van iemand van het personeel, die met je meeloopt en vertelt welke kunstwerken je mag betasten, en ondertussen wat uitleg geeft. Deze dienst is gratis en vooraf te reserveren via info@museumdrguislain.be

Een echte gids kan je natuurlijk ook reserveren, maar dit kost je 60euro.

 

Annemie van publiekswerking verwelkomde ons hartelijk en nam ons mee naar de tentoonstellingsruimte.

 

Een meer dan levensgroot beeld van een danser van Platform K,valt direkt op.

Platform K maakt professionele dansproducties met dansers met een beperking.

Het beeld is gemaakt door Frankie VerDaele, werkzaam bij De Beelderij.

 

De tentoonstelling stelt de vraag: Hoe zou de wereld zijn zonder mensen met het Dawn syndroom? Een actuele vraag sinds je bij je zwangerschap kan testen op het Dawn syndroom. Mensen met Dawn kunnen niet mee in de rat-race van het leven, maar is dat zo erg? Zij hebben een aparte kijk op het leven. Willen we hiernaar luisteren, of mmoet deze ‘ziekte( uit de wereld geholpen?

 

Enkele dagen voor ons bezoek aan de tentoonstelling ontmoetten we Roxanne en Evert van Bits&Bytes. Twee zeer leuke mensen die weten wat genieten is. Hoe Evert kan dansen, dat is om jaloers op te worden!

 

Twee kunstwerken in de tentoonstelling vond ik heel beklijvend.

 

Een video waarbij tekst gesproeken werd. De tekst bij de video bestond uit citaten van mensen met en over Dawn. ‘mens met Dawn’ werd telkens vervangen door ‘Tasmaanse tijger’. De Tasmaanse tijger is reeds uitgestorven, mensen met Dawn (nog) niet. Dit doet nadenken.

 

Een ander kunstwerk dat me enorm raakte was ‘Het graf van de laatste der Dawn mensen’

Dit leek wel een graf van een Egyptische farao. Je moet enkele trapjes afdalen en komt in een ruimte die echt doet denken aan een oud Egyptisch graf in de valei der koningen. Er staan allerlei voorwerpen die deze laatste Dawn mens belangrijk vindt om mee te nemen in zijn graf. Zelfs frietjes in ceramiek gemaakt!

Voor dit kunstwerk werd een put in de vloer gemaakt.

 

Annemie van publiekswerking hielp me niet aleen bij het voelen, maar gaf ons ook de nodige uitleg. Dit is wel belangrijk. Ik sprak iemand die de tentoonstelling bezocht, maar het thema niet begrepen had. Zij vond de werken maar bizar.

 

Na ons bezoek dronken we nog iets in het museum café. Wij konden het niet laten over onze ervaring met toegankelijkheid van musea te praten. Annemie was zeer geïnteresseerd en zal ons nog contacteren om ons advies te vragen. Het Dr Guislain museum wil meer aandacht geven aan de toegankelijkheid in de toekomst. Daar willen wij natuurlijk graag bij helpen!